Het ontbijt in de hut is iets beter dan een Frans ontbijt: Er zijn ook cakejes en koekjes.
De volgende etappe krijgen we de uitleg dat je deze in de koffie hoort de dopen en daarna opeten.
De broodtoaster heeft het druk met het brood. De meeste mensen zijn al onderweg zodat het rustig ontbijten is.
We vertrekken over een pad achter de refugio. Dit loopt vrij steil naar de top van een heuvel (2280 m).
Dan begint een lange afdaling naar beneden (2040 m).
Onder is het een grasvlakte met veel orchideeen en veenpluis. Een riviertje meandert tussen het gras. Een paar bruggen liggen er om het water
over te komen, toch is het soms even springen om over een smalle beek te komen. Volgens de kaart op de gps zou hier een flink meer liggen.
We gaan een smalle kloof in en lopen tussen de varens over en tussen grote rotsen.
Het pad is vrij stenig en loopt naar een smal dal. Nu begint een blokkenterrein. Het is leuk om over randen van de blokken van blok
naar blok te gaan. Steenmannetjes geven aan waar het pad loop. We volgen de steenmannetjes rechtdoor en gaan over de blokken omhoog.
Vlak voordat we boven zijn is het erg smal en het water maakt een paar rotsen spekglad. Gelukkig is het vrij gemakkelijk om je aan
de rotsen vast te pakken en om de natte rots heen te stappen.
Hier komen we bij een meer uit dat ingesloten is tussen de rotswanden. Aan de overkant is een vlak stuk met gras te zien. Ik loop even
naar boven op de rotsen of daar een andere weg terug is, maar daar liggen nog meer blokken. Ik hoor een fluitje als ik boven ben en roep terug (maar
dat komt niet aan). De weg terug gaat via een andere route en is iets steiler.
We lopen over de blokken naar de andere kant van het meer. Hier zouden we volgens het oorspronkelijk plan uitgekomen zijn.
Tijd om even te zitten en de lunch te eten (2380 m).
Na de lunch gaan we omhoog en komen bij een sneeuwveldje op de colladeta de barrancs (2480 m) uit.
Tijd om met sneeuwballen te gooien ;-).
De route gaat over rotsblokken verder. Na een iets steilere daling komen we weer op de route van de heenweg uit. Precies waar wij op de heenweg
even in het gras gerust hebben. Nu liggen er een paar andere mensen in de zon.
We dalen af naar het grasveld met de meanderende beken.
Een mooie plek om weer even te gaan liggen. Op de heenweg waren hier volop marmotten. Nu zijn er bijna geen te zien.
We gaan de heuvel op richting Refugio. De klim valt niet mee. Deze lijkt veel langer dan de afdaling van vanmorgen. Ook door de hete zon duurt de klim
veel langer dan verwacht.
Via een steile afdaling zijn we daarna snel bij de hut. Tijd voor een warme douche!
's Avonds is het een stuk rustiger dan gisteren. De bediening is ook veel vriendelijker en vrolijker vandaag.
Als eten zijn er gehaktballetjes, erg lekker.
Natuurlijk staan de flessen rode wijn weer op tafel.
Aan het einde van de avond wordt alles afgerekend. Voor morgen wilden we maar een paar lunchpakketten, maar er blijken al lunchpakketten voor bijna
de hele groep klaar te zijn gemaakt.
Morgen zullen Jos en ik vroeger opstaan om voor de pas nog even naar een piekje te lopen.
| hoogteprofiel | Statistieken |
 |
Afstand : 10.7 km |