We vertrekken om 8:30 met de bootjes van gisteren. De bagage wordt al naar het hotel voor de komende nacht gebracht. De hele reis hoef je je bagage amper te dragen (als je dat wil). Alles wordt steeds voor ons geregeld.
We varen verder naar het zuiden. We bezoeken eerst de 5 daagse markt. De markt roteert iedere dag over 5 dorpen. Het is een vrij
grote markt met veel verse waren.
Een kippepoortje eten is hier een heel andere ervaring...
Rechts de cheroots (kleine sigaren).
Langs de markt ligt de
Hpaung Daw U pagode (5 deformed Buddhas shrine) .
Hier staan 5 Boeddha beelden die langzamerhand veranderd zijn in 5 grote goudklompen. Er is een
heel verhaal hoe deze beelden een keer met de boot gezonken zijn. De boot (een gouden boot) ligt buiten aangemeerd en wordt
voor een soort varende processie gebruikt. Bij slecht weer is dat een keer misgegaan. Hierbij zijn 4 beelden teruggevonden.
Het vijfde beeld is later op een andere plek terug gevonden (dit beeld is 'vanzelf' terug gekomen.
Een beeld mag sindsdien niet meer mee op de boot en blijft steeds achter in de pagode.
Nadat we nog de gouden boot bekeken hebben varen we verder.
We varen via smalle geulen langs huizen op palen.
We bezoeken de khit unn yin weverij. Hier zien we hoe de draden uit lotusbloemen worden gehaald. De draden worden geverfd. Met papier worden nu stukjes 'afgeplakt' om hierna met een andere kleur
te verven. Het patroon wordt later bij het weven gebruikt.
Het duurt ca. 2 maanden om een kilo 'draden' de krijgen. Daardoor is het duur en wordt het meestal samen met zijde of katoen geweven.
Er staan een paar hallen vol met weefgetouwen. Door steeds spoelen te wisselen worden patronen gemaakt. De wever zorgt
ervoor dat een beginstreep steeds goed staat.
Na de weverijen varen we verder en gaan een rivier op. Af en toe is er een kleine 'waterval' waar we omhoog gaan. Daar merk
je weinig van.
Op de plek waar de rivier zich splitst (In Dein) is het druk. Hier leggen we aan. Bij het Golden Kite restaurant (dezelfde keten als
gisteren) bestellen we de lunch. Daarna lopen we verder, ietwat een heuvel op.
In de rivier ligt hier een dam. Langs het pad richting de
Indein pagodes staat het vol met souvenirkraampjes. Een trap gaat de heuvel op, maar wij gaan via de parallelweg omhoog naar de pagodes.
Boven is er een mooie verrassing: Er staan honderden stoepa's. Veel zijn nog niet restaureerd (en zijn eigenlijk
de mooiste). Verder naar boven zijn ze allemaal gerestaureerd. Er staat steeds een bordje bij van de donateur.
We lopen omlaag via de trap en lopen tussen de vele souvenirverkopers door. Bij het bordje richting Golden Kite lopen we een smal pad in.
Als lunch heb ik gekozen voor fried pork cashew nuts en een cola.
Tijdens de lunch valt er even flink wat regen.
Voor een zieke in de groep wordt vervoer per 'auto' geregeld naar het hotel. De boten varen weer via dezelfde rivier
terug richting het meer.
We stoppen op een plek waar een paar vrouwen van de Paduang stam.
Een groep van deze stam is ooit naar Thailand
gevlucht, waar ik in 2000 een dorp bezocht heb (toen werden ze (foutief) Karen genoemd). De Paduang dorpen liggen een stuk zuidelijker en liggen net te ver weg
om te bezoeken. Sinds 5 jaar is het veilig in hun dorpen.
De vrouwen van de stam hebben van hun 5de jaar ringen om hun nek. Het aantal ringen wordt langzaam verhoogd als ze ouder worden.
De ringen geven een indruk van een lange nek, terwijl ze eigenlijk de schouderbladen omlaag drukken. Ze weven in de winkel
voor de toeristen maar lijken het niet met tegenzin te doen.
Via een paar bruggen steken we een water over en komen bij een zilversmid terecht. Daar zien we hoe zilver verwerkt wordt. Het
zilver wordt uit brokjes erts gewonnen. Het erts wordt getoond, net als het zilver dat over blijft. Hoe dat precies gebeurd zien
we niet, waarschijnlijk gebeurt dat ergens anders?
We varen door naar de drijvende tuinen. In de droge tijd wordt riet opgestapeld met waterplanten. Dit blijft drijven en planten worden hierop
gepland. Zo zien we kalebassen en tomaten groeien. Palen zorgen ervoor dat de tuinen niet wegdrijven.
Als afsluiting bezoeken we een houten klooster. Dit
is het
Nga Hpe Chaung (five ladders) klooster , al wel bekend als het springende kat klooster. Een monnik had vroeger
katten en was vaak bezig met een kat door een hoepel te laten springen. Sinds deze monnik er niet meer is, is er ook
geen springende kat meer te zien.
De vele oude Boeddhabeelden maken ondertussen niet zo veel indruk meer. Te veel Boeddha's, pagodes en kloosters hebben dat effect (en bij mij al vrij snel...).
We varen op het einde van de dag met een flink vaart terug. De zon is weg en het waait meer. De trui moet nu echt wel aan
om geen kou de hebben.
In Nyaung Shwe lopen we naar het Maine Li hotel (ca. 10 minuten lopen). Het hotel ligt net buiten het centrum en ziet er van de buitenkant minder aantrekkelijk uit. Het hotel is prima en de kamers zijn goed. De hete douche is nu erg welkom.
's Avonds gaan we om 19:00 met bijna de hele groep eten bij het Beyond Taste restaurant. Dat is nog leeg als wij binnen komen. Maar datzelfde geldt hier voor bijna elk restaurant. Overdag zie je overal toeristen op het meer en 's avonds is het vrij leeg in de stad.
Ik neem de chicken mushroom met rijst en bier (10800).
Om 21:15 zijn we terug bij het hotel.
