Samen met M & S ga ik vandaag fietsen. We huren de fietsen vlakbij het hotel bij Grasshopper adventures. Dit is dezelfde firma als waar we in Mandalay de fietsen van hadden en dat waren goede mountainbikes. Eigenlijk zijn de fietsen voor hun tours, maar ze kunnen ook zo gehuurd worden (10$ per dag/15000 K.).
We fietsen de stad uit. Onderweg is er een koffiestop bij een restaurant (Great House) langs de weg.
Dankzij maps.me is de weg overal goed te vinden en zelfs wegen waar je niet op naar was.
We nemen een zandweg om langs een soort natuurlijk bad te fietsen.
Het fietsen over de onverharde weg gaat goed. Het 'zwembad' is een betonnen bak met helder water. Een man komt naar ons toe
en vraagt om geld. Waarom is niet duidelijk. Ook niet waarom hij steeds naar het water wijst en iets probeert te vertellen.
Als net een ossenkar langs komt ga ik naar de weg terug om een foto te maken.
Een stukje verder zien we een mooi tafereel waar suikerriet geoogst wordt. De ossenkar gaat hier ook naar toe.
We fietsen door naar de houten brug bij Maing Tauk. Het dorp stelt niets voor.
Bij de brug stoppen we even om er rond te kijken. Langs de brug ligt een kleien drijvende tuin waar een vrouw (in een kano)
groente aan het oogsten is.
We kregen de tip van Tin Me om hier vooral nergens te gaan lunchen.
We fietsen terug naar Nyaung Schwe.
Fiets-restaurant.
Onderweg is er een fotostop bij wat ik dacht dat cactussen waren. Dit bleken echter
de planten voor de dragonfruit (NL: Pitaja) te zijn. Thuis lees ik in wikipedia dat de drakenvrucht de vrucht van de Hylocereus cactus is en oorspronkelijk uit Amerika komt. De cactus ziet eruit als een lidcactus.
In Nyaung Shwe lunchen we bij het Dream Flavour restaurant. Hier komen we langs op zoek naar een ander restaurant (dat we niet zagen liggen). Ik neem (weer eens) de sweet & sour met rijst en een cola. Als toetje neem ik 2 ijsbolletjes (rum en passievrucht) (8600).
Na de lunch gaan M & S terug naar het hotel. Zelf ga ik nog een stukje fietsen naar het Coffee House. Dit ligt richting de Red Mountain wijngaard, een stukje een heuvel op. Vlak buiten de stad sla ik af en ga een grindweg op die langzaam stijgt.
Bij het Coffee House is er meteen een welkomstdrankje. Het heeft een verdieping vanaf waar er uitzicht over het meer is (blijkbaar
is de zonsondergang hier goed te zien). Ik neem een cappuccino die prima smaakt.
De weg terug (omlaag) gaat vlot. Even zit er een langzaam rijdende vrachtwagen (met veel stof achter zich) voor mij, maar die gaat even aan de kant voor de rest van het verkeer.
De fiets lever ik in en betaal de huur. In Nederland kun je je niet voorstellen dat je ergens een goede mountainbike meekrijgt zonder je naam of iets achter te laten. Vanmorgen werd ons alleen naar de naam van het hotel gevraagd. Als we na 18:00 de fiets terug wilde brengen konden we deze gewoon bij het hotel achterlaten. In Bagan ging dit zo zelfs bij de e-bikes.
Op de hotelkamer maak ik een kop koffie en neem een goede douche om al het stof van mij af te spoelen. De bagage wordt omgepakt voor de terugreis.
's Avonds (18:30) is de laatste avond van de 'Burmese keuken'. We gaan eten bij
Bamboo Delight, een stukje verderop in de straat.
Het eten is prima. Deze plek is tevens een plek om kinderen in de zomer les te geven in Engels. De vader van de eigenaresse had
de gewoonte om toeristen (wildvreemden) in zijn huis uit te nodigen. De dochter heeft dit voortgezet toen ze ouder was. Nu wordt
het geld gebruik om kinderen Engels te geven. 15% van de opbrengst van de kookworkshops gaat naar de zomerschool. Een video
met het verhaal wordt na het eten getoond.
Om 20:45 zijn we terug in het hotel. Ik ga vroeg slapen, morgen begint een lange terugreis