Er is voor het vertrek nog even tijd om een wandeling te maken door de woestijn.
Op de plek waar wij kamperen ligt een lange rij zandduinen. In de verte kijk je uit over de bergen. Wat opvalt
is dat zelfs in de woestijn nog overal afval ligt.
Om 9:00 ben ik terug en is het tijd om de auto's in te pakken en te vertrekken.
We brengen eerst nog de begeleiding (1 militair) weg naar de controlepost.
Vlak daarna gaan we van de verharde weg af om een stuk door de woestijn te rijden.
Al vrij snel zien we een bedoeidenkamp in de woestijn liggen. We stoppen om foto's
te maken van het kamp. Daarna rijden we naar het kamp toe. Hier zijn maar een paar mensen
aanwezig. Een oude vrouw met haar zoon. Twee kamelen staan in het kamp. De rest van de familie is
niet aanwezig.
We worden meteen uitgenodigd voor de thee. Daarbij komen de nodige sieraden en een paar vuurstenen gereedschappen en pijlen te voorschijn voor de verkoop. Als er iets verkocht wordt hebben ze zichtbaar moeite met tellen. De zoon telt meerdere malen zijn vingers om er uit te komen.
Na de thee rijden we verder. De zoon krijgt een lift. Onderweg komt er nog meer vuursteen te voorschijn om te verkopen.
We rijden de snelweg weer op en hierna krijgen we de ene controlepost na de andere. Bij een
van de controleposten krijgen we een 'soldatenbroodje' om te proeven. Dit is een vers, bruin
broodje (zuurdesem?), dat heerlijk smaakt. Het landschap begint te veranderen. Bergen zijn nu dichterbij te zien.
We komen om 13:45 bij een drukke splitsing (Haynan). Hier gaan we lunchen. Om iets uit de drukte en hectiek van alle chauffeurs te blijven krijgen we een aparte kamer. Hier is zelfs een airco aanwezig. Ik neem er geitenvlees met rijst en een koude cola. Het geitenvlees is lekker, al moet er wel eerst veel vet vanaf gehaald worden. We rijden nu de Wadi Hadramawt in.
Het is dan nog maar een klein stukje rijden naar Al Kotten / Al Qatn.(15:30). We zitten hier in de Wadi Hadramawt. Aan de randen van de wadi zijn steile hellingen te zien. In de wadi zijn veel palmen. Er zit veel grondwater in de grond, dat dan ook (te) massaal opgepompt wordt. Overal buiten de stad hoor je de dieselpompen lopen.
Er is tijd om een vers gemaakt fruitsapje te drinken. Ondertussen gaan er een paar op zoek naar een dikke deken voor de koude nachten in de tent.
Als we weer vertrekken wordt er eerst nog water gekocht. In de steden kun je gemakkelijk waterflesjes kopen. Onderweg worden er steeds jerrycans met drinkwater gevuld. De jerrycans worden gebruikt om de waterflesjes (of veldflessen) bij te vullen.
De grote, lemen, huizen zijn karakteristiek voor de Wadi Hadramawt. Voor de voordeur wordt een muurtje gebouwd zodat een vrouw naar buiten kan gaan, zonder dat ze meteen gezien wordt.
Vlakbij de stad verlaten we de weg en rijden over het veld naar een groepje palmbomen. Hier zetten we de
tenten op. Wild kamperen, ook op iemand zijn land, is hier blijkbaar geen probleem. De bagage wordt
's nachts buiten de binnentent gezet. Veiligheid is hier geen probleem. Wel moet de tas dichtgeritst worden. In
de woestijn vanwege de woestijnvosjes en hier vanwege de honden die rondlopen.
Steeds worden de auto's bij het
kamperen steeds om de tenten heen gezet.
Als de tenten er staan is er koffie/thee/heet water. Ik neem een drankje en speel mee met het dominospel. Hier blijkt veel meer strategie bij te pas te komen dan verwacht. Ik verlies deze keer dik.
Als avondeten is weer een groentesalade en een fruitsalade na. Na de afwas is er tijd om bij het
kampvuur te staan. Er ligt links en rechts nog wat dood hout om op te stoken. De pyromaan komt dan in sommige
mensen te voorschijn.
Het is weer een koele nacht.