Het is een korte wandeling naar een veld waar een paar vrouwen aan het werk zijn. Er zijn mannen bij, waaraan
eerst toestemming gevraagd moet worden om foto's te mogen maken. Hiervoor wordt niet altijd
toestemming gegeven (alleen een telelens kan dan nog helpen). Er wordt toestemming gegeven, maar
dan moet er wel eerst betaald worden (3000 R)... Vanaf de rand van het veld mogen we hierna foto's maken.
De vrouwen zitten helemaal 'ingepakt' in zwarte kleding. Van een afstand is amper te zien waar hun gezicht
zit (als ze rechtop staan natuurlijk).
Mooi is ook om in de verte twee vrouwen op een kar met klaver te zien rijden. Het is hier echt nog een
heel andere wereld.
We gaan terug naar de tenten om ze af te breken en in te pakken. Het is maar een klein stukje naar
Shibam, maar we rijden langzaam om de taferelen langs de weg goed te zien. Je ziet de vrouwen met
de punthoeden op het land klaver oogsten, met een kudde geiten of op een ezelskar.
Nadat we een eerste stadje voorbij zijn zien we alleen nog vrouwen met lage hoedjes.
Rond 10:00 zijn we bij Shibam. We logeren in het Shibam hotel, dat net langs de stadsmuur ligt. Het is een hotel met een tuin (met gras erin!). Het is een vrij klein hotel met een beperkt aantal kamers, maar iedereen vind zijn/haar plaats uiteindelijk.
De spullen worden op de kamer gezet en dan is het tijd om de oude stad van Shibam te bekijken. Binnen
de stadsmuren staan hoge huizen van leem. Het is een soort 'lemen manhattan'. Vroeger waren
de toiletten aan de buitenkant van de huizen. Via een 'schacht' komen ze buiten op de straat. Door
de droogte en hitte werden de uitwerpselen meteen droog en konden hierna gebruikt worden
als brandstof.
Nu zijn er dikke pvc pijpen aan de buitenkant te zien als rioolafvoer. Een nadeel is dat er hierdoor minder
vocht op de huizen komt. De lemen huizen hebben iets vocht nodig om niet te verkruimelen.
Samen met Jan loop ik door de stand en maak een rondje langs (binnenkant van) de stadsmuur. Het is een feestweek
voor Islamieten. Kinderen krijgen vandaag soep (en snoep) uitgedeeld. Meisjes lopen rond
met henna versieringen op hun handen en armen.
Op een klein pleintje wordt domino gespeeld door mannen.
Buiten de stadsmuur drinken we een thee bij een theehuisje (10 Rial, ca. 3.5 eurocent!). We lopen hierna
door iets dat lijkt op een droge rivierbedding (en het ook is?) naar de nieuwe stad Shibam. Hier is echter
niets bijzonders te zien. Er is een kleine markt, maar als man mogen we niet over de markt lopen.
We lopen terug naar de oude stad. Als Jan naar de kapper gaat, loop ik nog een rondje door de oude stad om foto's te maken. Bij een supermarktje koop ik een blik ananas en pakje sap. Bij een fruitstalletje koop ik nog een paar bananen en zo heb ik mijn lunch compleet.
Ik de tuin van het hotel, op het gras en in de schaduw van de bomen, eet ik het fruit op. Ik ben niet de enige die er een rustige middag van maakt.
Aan het einde van de middag (16:00) lopen we de oude stad in om een gerenoveerd huis te bekijken dat nu een soort museum is. Dit blijkt echter gesloten te zijn. De man in een winkeltje vlakbij belt de man op die de sleutel heeft. Die zou onderweg zijn, maar wanneer hij aankomt is natuurlijk niet bekend, gezien hoe met de tijd omgegaan wordt in Jemen.
We lopen daarom maar naar de nieuwe stad, waar we een stuk omhoog lopen. Vanaf dit hoger punt is er
een uitzicht over de oude stad bij de ondergaande zon. Het zachte licht schijnt mooi op de huizen.
Dan lopen we terug naar het museum. Dat is nu wel open en er zijn al bezoekers binnen.
Als we terug richting hotel lopen stoppen we bij het pleintje om een thee te drinken. Er wordt domino gespeeld. Als ik erbij ga zitten om mee te kijken is de ervaring goed te zien. Soms is het spel al afgelopen als iedereen nog 3 stenen in de hand heeft.
Als we er een tijd gezeten hebben valt de elektriciteit in de hele stad uit. Het is grappig om te zien dat alles gewoon door gaat. Niemand maakt zich druk en het lijkt alsof er niets gebeurd is. Hier en daar komen gaslampen te voorschijn.
In het donker loop ik terug richting hotel (18:15). Gelukkig heb ik altijd een kleine zaklamp bij mij. Onderweg
komt de elektriciteit weer terug.
Als avondeten heb ik kip met rijst genomen. Het glaasje voor het water kan ook dienstdoen om met cointreau
na te vullen...
Op de bedden op de kamers ligt alleen een dun laken. Aan de airco te zien is dit duidelijk de koude tijd van
het jaar. Ik gebruik mijn slaapzak als warm deken.