De kamelen en ezels zijn bezig met vertrekken. Een ezel loopt alleen naar het dorp met jerrycans met water. Bij het omloog lopen vallen deze op de grond Het kostbare
water loopt weg. Er is niemand in de buurt van wie de ezel is.
We lopen om 6:00 in het donker het dorp in naar de rivierbedding.
De kamelen en ezels zijn bezig met vertrekken. Een ezel loopt alleen naar het dorp met jerrycans met water. Bij het omloog lopen vallen deze op de grond Het kostbare
water loopt weg. Er is niemand in de buurt van wie de ezel is.
De eerste kamelenkaravaans zijn bezig met vertrekken. De rest wordt
klaar gemaakt. Gelukkig begint het al snel lichter te worden zodat alles
beter te zien is.
Als we terug lopen naar het kamp zijn de meeste
kamelen vertrokken. Mijn tent is al afgebroken en de auto's worden al
ingeladen.
Het ontbijt is om 7:00 klaar. We zeggen dat brood met beleg genoeg is, maar de eieren (scrambled eggs) komen toch op tafel.
Er is even commotie over een zonnebril die kwijt is. Later die dag wordt
die terug gevonden in de bagage.
7:40 rijden we naar het zoutmeer. Onderweg halen we de vele kamelen en
ezels al in op het stukje grind of zand.
We stoppen aan het begin van het zoutmeer. Er komt de ene stoet na de
andere stoet kamelen langs (en ezels).
Na een tijdje rijden we verder en maken we nog een tweede stop midden
op het witte zout.
Na nog (te) veel foto's rijden we door naar de plek waar de Tigray mannen zout aan het hakken zijn. De Afar zijn de baas (en zouteigenaar) en doen zelf geen zwaar werk.
Met palen wordt een plaat zout omhoog gewrikt. Met bijlen wordt daarna
de plaat in kleinere stukken gehakt. Deze stukken worden rechthoekig
gemaakt (met een vaste maat). Dikke platen worden gesplitst. Soms
komt er blijkbaar een auto die ook grotere platen mee kan nemen.
De (normale) 4 kg platen worden ganfur genoemd. De (dikke) 8 kg platen ghelao.
De kamelen kunnen 30 platen kilo zout dragen. De ezels ' maar' 10 platen.
Elke plaat weegt 4 kg.
De
dieren hebben het zwaar met de hitte en gewicht. Een plaat zout kost
maar 5 Birr (10 Birr voor een auto). Hiervan krijgt de man die het uithakt maar 1 Birr.
Een
link naar uitgebreider verslag.
Om 10:00 zijn we terug in het kamp. De rest van de spullen wordt ingeladen, waarna we vertrekken (10:45).
We maken nog een stop bij een kleine waterval (heel kleine stroom).
De waterval komt in een plas water uit waar gezwommen kan worden.
Een tweetal van de groep neemt een duik in het (zoete) water. Een paar lokale mensen nemen ook een bad.
De reis gaat verder en de weg gaata langzamerhand iets omhoog. In een groter dorp (Barahle?) stoppen we voor de lunch in het ...... restaurant. De kok zit er al en is voor ons de lunch aan het maken: Salade en mango.
In het restaurant erlangs is een grote groep van ETT aan het lunchen.
De route gaat verder en de weg komt hoger en hoger. Van een droog en dor gebied komen we door een groen gebied met veel bomen. De weg slingert zich omhoog.
We komen bij de aansluiting van de hoofdweg naar Addis Adeba. Vlakbij is een tankstation waar de auto's volgetankt worden. Hier gaan 2 chauffeurs en de kok ons verlaten. Yohannes rijdt ons de rest van de reis rond.
De route gaat naar het noorden en dan nog een klein stuk westwaarts naar Hawzien (16:15). We gaan hier 3 nachten slapen in het Vision hotel. De kamers zijn groot en met eigen (warme) douche en wc.
Bij de receptie krijgen we onder het genot van een biertje uitleg over de komende twee dagen. De gids Haiftu blijft nog 2 dagen bij ons. Hij woont hier en is er ook gids. Bij de receptie is er wifi me een haperend internet. Zelfs whatsapp werkt hier.
's Avonds eten bij het hotel. Ik neem tibs. Rond 21:30 ga ik naar bed. Het
was een lange dag. Helaas is er bij de buren een bruiloft bezig met harde
muziek die tot 4 of 5 uur door gaat. De oordopjes gaan in en dan val ik
in slaap.