Om 5:00 uur staan we allemaal op. We hebben geregeld dat het ontbijt vandaag om 5:30 uur is, net als het licht wordt. De routes worden verdeeld zodat we per wandelroute 4 personen hebben om te zoeken.
Ik loop de route langs de Rio Claro
met 3 anderen. We lopen langzaam en roepen steeds rond. Onderweg zien we wel
een boshoen en zelfs een groene slang. Dit is de eerste keer dat ik op vakantie
een slang in het wild zie. Het dier heeft zicht opgericht en sist.
Bij het laatste stuk splitsen we ons in 2 groepen. Een groep loopt via het strand, de tweede groep via het pad door het bos.
Terug in Sirena is hij nog niet gevonden. Wel is geregeld dat de groep vanmiddag door een boot wordt opgehaald en naar Pto. Jiminez wordt gevaren. Grace zal dan achterblijven om de rest te regelen. Vanuit Los Patos zijn vanmorgen 2 parkwachters gaan lopen om dat pad te controleren.
Alleen diegenen die het langere pad zijn afgelopen, dat eindigt in het niets zijn nog niet terug.
Even later (10:00 ?) komt de
vermiste aangelopen. Hij blijkt verdwaald te zijn op het pad dat in het niets
uitkomt. Daar heeft hij een paar linten gevolgd en heeft daarna het pad niet
meer teruggevonden.
Hij heeft eerst nog rondjes gelopen en is daarna in een richting gelopen. Bij een beek is hij deze stroomafwaarts gevolgd. Toen het donker is geworden heeft hij bij de beek onder een aantal bladeren geslapen. 's Morgens heeft hij wel nog een tapir en een ocelot bij de beek gezien.
Bij de oversteekplaats bij het pad naar Los Patos heeft hij het pad weer teruggevonden dankzij de vele voetsporen. Tevens heeft hij de waterschoenen van Tineke (vergeten door de apen) meegenomen. Blijkbaar heeft hij het roepen van sommigen wel gehoord, maar als reaktie daarvan op zijn fluitje geblazen. Dit is niemand opgevallen door de vele vogelgeluiden in het regenwoud.
De rest van de morgen hangen we wat rond bij de camping. Het is er rustig.
Alleen 3 Amerikanen zijn er nog aanwezig. De moeder laat zich vandaag terug
vliegen omdat ze zich te ziek voelt.
Om 11:30 uur lunchen we nog bij de camping.
Na de lunch gaan wachten op
de boot bij Rio Sirena (13:00), die bij de monding van de rivier zou komen.
De vloed begint op te komen, maar er is nog geen boot te bekennen.
Na een tijdje zien we in de verte een klein bootje (sloep) varen. Later komt een grotere boot daar in de buurt. Na lang aandacht trekken zwaaien ze terug en we moeten te voet bij deze boot zien te komen. Het strand verdwijnt door de vloed al onder water. De golven zorgen ervoor dat mijn korte broek al snel nat is.
Het is steeds bij een boom wachten totdat de vloedgolf weg is en daarna snel om de boom heen te lopen. Dit gaat niet altijd even goed. Een kort stukje lopen we maar dwars door het bos langs het strand.
De sloep blijkt planken voor meubels aan wal te brengen voor het parkwachtershuis. Dit moet eerst uitgeladen worden en dan kunnen de eerste de zee inlopen (het water komt tot het middel, de bagage moet boven het hoofd) en in de sloep klimmen.
Na 3 keer varen met de sloep zit iedereen
in de grote boot en gaan we varen. Na een tijdje zien we dolfijnen. Een dolfijn
springt erg hoog en is op een bepaald moment volledig boven het water te zien
(ong. 2 meter hoog!).
We varen vlak langs de kust richting zuiden. Het Osa schiereiland ziet er ook uit als een oerwoud waarvan de bomen vlak bij de zee beginnen. Strand is er door de vloed niet te zien.
De kapitein zegt later dat er
een walvis in de buurt gesignaleert is en dat hij die wil zoeken, maar dan moet
iedereen aan zijn kant van de boot blijven. We vinden de walvis eerst niet en
varen weer verder. Dan zien we met een aantal een walvis achter ons water omhoog
spuiten.
De boot draait zich snel en we varen een stuk trug. Nu zien we de rug van het grote dier (ong. 18 meter lang) boven water. De staart zien we boven water uitkomen en dan is het dier onder water verdwenen. Ik zit natuurlijk weer net aan de verkeerde kant van de boot.
Als het het zuidelijke puntje van het
schierland Osa voorbij zijn begint het donker te worden. Na ong. 3 uur varen
komen in het donker in Pto. Jiminez aan.
We lopen naar het hotel waar we eerst wat drinken op de goede afloop.
Omdat
er nergens de restaurants open zullen zijn (het is vanavond oudjaarsavond),
eten we bij het hotel voordat daar de keuken ook dicht gaat.
Na een douche gaat we (op John en Bruno na) oud en nieuw in het dorp vieren. Bij het grasveld langs het hotel zijn veel vuurvliegjes te zien.
Bij de eerste kippenhok-discotheek is het te druk en klinkt de vreemde house muziek erg hard. De tweede discotheek/restaurant heft entree en is volledig uitgestorven. We lopen door naar het 'centrum' van het dorp en drinken wat in een bar. Omdat het daar ook leeg en kaal is lopen we een stuk terug naar ene bar met terras.
Op het terras blijven we tot na twaalf uur. We krijgen een glas lokale sterke drank aangeboden. In de verte zijn een paar vuurpijlen te zien boven de bomen. Hierna ga ik terug naar het hotel. Als ik bij het hotel komt valt de stroom net uit (ong. om 1 uur).
Met behulp van een zaklamp kan ik de lensen nog uitdoen en gaan slapen.
Als een blok val ik in slaap.
