Na het ontbijt nemen we afscheid van Jan en Ine.
Voor Jasper mij staat er een 4x4 landcruiser klaar.
Op de achterkant is het heerlijk zitten in de luxe van een 3zits bank (met 2 mensen). De auto is goed en gaat vlot over
een goede asfaltweg richting zuiden.
Het is eerst flink druk op de weg. En dan ook vooral door veel fietsers en motors/bromfietsers.
Later wordt de drukte minder en minder. Als we door het natuurgebied ten noorden
van Pô rijden is er geen verkeer meer op de weg te zien.
Dit is het gebied (de brug over de rivier) waar tot in 2005 overvallen plaats vonden. Nu is er een permanente legerpost.
We komen om 11:00 in Pô aan. We stoppen hier om te lunchen bij een restaurant (Glacier le Nutritionniste). De lunch
duurt nog even voordat deze klaar is en we kunnen een half uur rondlopen (dan heb je hele stad ook wel gezien).
Terug in het restaurant is het niet duidelijk of de lunch wel of niet al besteld is. Dat blijkt dus een tijdje later van niet te zijn. Ik bestel een bord met sperziebonen en friet. Het duurt dan erg lang voordat de lunch ook klaar is. Gelukkig smaakt het erg goed. Je proeft dat de bonen vers zijn.
Na de zeer lange lunch gaat de rit verder. In Pô wordt de afslag richting Tiebele genomen. Even is er nog asfalt, maar dat is al vrij snel afgelopen.
Via pistes rijden we 7 km richting de grens met Ghana. Nu merk je wel het gemak van een 4x4.
We rijden naar Gueleoungou waar een driedaagse markt is. Het touw (de grens) over de weg ligt langs de markt.
We lopen met Ibrahim over de markt. Nu zien we ook de gemakkelijke manier om de lokale sinasappel te drinken: Een topje aan de bovenkant opensnijden en dan het sap in je mond eruit persen.
De markt is een grensmarkt waar spullen uit Ghana verhandeld worden.
Vanaf de markt rijden we naar Tangassoko. Het is even kijken waar we moeten rijden, want het is niet gemakkelijk te vinden.
Richtingsborden lijken in dit land niet te bestaan.
Via een pad komen we met auto bij een koningswoning terecht. Het is even wachten totdat er mannen zijn om ons een rondleiding
te geven. De woning is door de familie in gebruik. Op de 'binnenplaats' kunnen de kippen rondlopen. Langs de 'poort' (2
dwarspalen) kan de koning slapen om het huis te beschermen tegen indringers. Dit is het gebied van de Kassena.
Het is een leuke rondleiding. Via een heel lage deur in de woning moet je meteen over een klein muurtje omhoog. Zo kunnen
indringers niet snel een woning inrennen.
De rondleiding eindig op de daken.
We nemen afscheid van de hartelijke familie en rijden naar Tiebele. De middag is ondertussen al bijna ten einde.
We maken een korte stop op een plek waar naar goud gegraven wordt. Er zijn diepe gaten waar een compressor voor de (verse?) lucht moet zorgen.
In Tiebele bezoeken we het grotere Koninklijke hof. Hier gaat het er onpersoonlijker aan toe. Het huis is flink groter (er wonen 130
mensen), maar het komt veel minder intiem over dan in Tangassoko.
Na het bezoek rijden we naar de Auberge les manguiers waar we overnachten. We worden hartelijk ontvangen door
Frank, de beheerder. Hier slapen we in hutjes met een matras/muskietennet/lamp/stopcontact.
De wc is type gat in de grond tussen een ronde muur. De douche is soortgelijk (je neemt een emmer water mee).
Er is een zitplaats onder een afdak (met verlichting) waar het rustig zitten is. Er is geen drinken te koop, maar dat wordt door Frank voor ons in het dorp gehaald. Coca cola is beperkt beschikbaar, Brakina bier is geen probleem.
's Avonds krijgen we rijst met kip (en saus). Veel honger heb ik niet na een dag vooral in de auto zitten (en een heerlijke lunch).
Na het eten ga ik naar het hutje en val als een blok in slaap.