We vertrekken van de gite in Salau. De wandeling begint over een weg, parallel aan het riviertje. Bij het bordje richting cascades verlaten we de weg en gaan het wandelpad op. Deze route is de lange route naar Port de Salau (de pas). We steken de rivier over via een bruggetje.
Al snel gaat het pad
weer dezelfde richting uit, maar nu aan deze van de rivier. Door het bos gaat het pad omhoog. Het is warm en nevelig en de zweet stroomt uit de porien.
Op een open plek is het goed rusten in het gras. Overal bloeien bloemen hier.
Ondanks de nevel is het warm, je voelt dat de zon pogingen doet de
mist weg te branden. De dazen in het bos voeren aanvallen uit. Soms met succes. Ze zijn wel zo sloom dat ze gemakkelijk dood te
slaan zijn.
We komen boven het bos, maar het zicht is nog beperkt door de nevel. Op een rots staat een waarschuwing dat er een beer in de buurt rond loopt. We lopen over
een pad dat soms over het gras loopt. Hier is het pad niet altijd even goed gemarkeerd.
Vlak voordat we bij de pas Port de Salau (op 2087 meter, de laagste pas van de centrale pyreneeen) zijn, verdwijnt de mist boven ons. Het uitzicht is
overweldigend. Duidelijk is nu te zien waar we naar toe moeten lopen.
Boven op de pas komen we in Spanje. Op de pas, in de zon, is de lunchpauze. Er staan een paar ruines van de mijnen op de pas. In tegenstelling tot de Franse kant is het helder weer in Spanje.
De wandeling omlaag gaat geleidelijk. Al snel lopen we over een onverharde weg. Via een wijde boog gaat deze langzaam omlaag.
De vegetatie is duidelijk anders dan aan de Franse kant. Alles ziet er droger uit en er groeien veel vetplanten op de rotsen.
Als we het park uitlopen wordt weg verhard. Hier blijven een tijdje zitten. Waarom we hier niet opgehaald worden is een raadsel.
Over de verharde weg lopen we nog 4 km naar Alos d-Isil (1280 m), een klein gehucht. Er staat een oude kerk met huizen, maar het lijkt wel
een verlaten dorp.
Op het pleintje wachten we op een taxibusje. Dit brengt ons naar de
camping la Presalla in Isil o Gil (960 m) .
We slapen in 2 huisjes op de camping. Er zijn 2 verdiepingen. Zelf slaap ik een stapelbed op de 'begane grond'. Onder de huisjes zijn grote ruimtes met douches en wc's. Errug handig als je met een grote groep in een huisje slaapt. Het biertje op het terras smaakt prima met het zonnig weer. Dus dan nog maar een tweede biertje.
We eten 's avonds buiten op het terras, onder en doek. Het gaat even regenen die avond, maar het echte onweer trekt voorbij.
Als ik in bed lig is het erg heet binnen, zelfs zonder het deken. Aan het einde van de nacht koelt het af en is de deken wel nodig. 's Nachts heeft
het geregend zodat diegenen die buiten wilden slapen naar binnen moesten gaan.
| hoogteprofiel | Statistieken |
 |
Afstand : 24 km |