Om 6:30 opstaan.
Het ontbijt is vanaf 7:00 uur.
Het grootste deel van de bagage blijft achter in het hotel. Met spullen voor de overnachting van 1 nacht gaan we om 8:00 met de bus weg.
Na een uur rijden stoppen we bij het Taukkyan oorlogskerkhof (vooral van de tweede
wereldoorlog). Er liggen meer dan 6400 soldaten begraven en de namen van 27000 in Burma omgekomen soldaten worden genoemd. Na een kwartier
rondlopen vertrekken we weer.
Een groot deel van de rit gaat over de snelweg. Voordat we die oprijden stoppen we even voor een sanitaire stop. Ik neem de gelegenheid waar om een blikje cola te kopen.
Om 12:30 komen we aan in Kinpun. Het is lunchtijd. We lunchen bij een lokaal restaurant (Mya Yeik Nyo). Ik neem de sweet & sour varkensvlees met rijst. Het blijkt een goede keuze te zijn.
We gaan omhoog een berg op. Dat gebeurt met speciale trucks. Je
zit met 6 (of 5 bij ons...) langs elkaar en 7 rijen achter elkaar achter in
een truck met rvs 'banken'. Met een noodvaart rijden we naar boven over
een slingerweg die omhoog en soms omlaag gaat. Je ziet niet waar je
rijdt. Het lijkt wel iets op een achtbaan. We stoppen voor uitleg (verstaan
we uiteraard niet) en moeten nog wachten op een stuk
eenrichtingsweg.
Er is een kabelbaan (Kyaik Hti Yoe Cable-Car) voor het laatste stuk, maar daar stapt niemand uit.
Een klein stukje verder stap ik met een groepje uit om het laatste stuk
naar boven te lopen. De route gaat over de weg en is vrij steil. Na 45
minuten zijn we boven.
De kaartjes voor de entree liggen klaar bij de ingang. Het is dan nog een stukje vlak lopen naar de gouden rots. Het laatste stuk moet op blote voeten.
De gouden rots (Kyaiktiyo Pagoda) ziet eruit alsof deze elke moment omlaag kan rollen.
Alleen een haar van Boeddha houdt de val van de rots tegen. De rots
nu helemaal bedekt met bladgoud. Alleen mannen mogen over
een brugje om de rots aan te raken en er bladgoud bijplakken. Maar dat sla ik maar over.
Om 17:00 vertrekken we weer. Dit keer gaan er meer mensen te voet een stuk omlaag. Het gaat via trapjes tussen hutjes door (het eerste stuk). Deze route is wel leuker (en korter).
Bij de opstapplaats duurt het een hele tijd voordat er een truck stopt. Het is dan al donker geworden. De rit verder omlaag gaat zonder te toeteren, maar met een noodgang vliegen we door de bochten.
Onder in Kinpun stappen we over op de eigen bus. Het hotel voor de komende nacht is vlakbij (Golden Sunrise hotel). De kamer is erg ruim en de badkamer enorm groot. Ik douche meteen en heb mazzel dat er dan nog water is. De wifi doet het niet, maar daar heb ik een lokaal simkaartje voor.
We eten aan de overkant van de straat. De menukaart is weer uitgebreid.
De keuze valt op spicy crispy chicken met rijst (en bier). Spicy
betekent blijkbaar niet dat het heet (gepeperd) is. Het smaakt prima.