Dag 5: Perinet - Antsirabe

Vandaag staat een lange rit op het programma. Om 6:00 uur staan we op.

Er wordt ontbeten en alles wordt ingepakt en op het dak van de bus geladen.

Voor de weg terug naar de hoofdstad moeten we omhoog in de bergen rijden, wat niet erg snel gaat.

We stoppen bij het eerste stadje om wat eten voor onderweg te kunnen kopen. De bus tankt hier weer benzine. De benzine is op de bon en de chauffeur mag telkens de tank niet vol maken.

Regelmatig zijn er politie controles langs de weg. Dit omdat er een grote groep (117) ter dood veroordeelde gevangenen pas uit de gevangenis zijn ontsnapt.

We stoppen nog een keer onderweg in een klein dorpje om wat bezine te tanken. We zijn nu bijna in de hoofdstad.
In Tana (de korte naam van Antananarivo) stoppen we bij het bedrijfje waarvan de bus is. Er wordt wat yoghurt gekocht om alvast wat te eten.
Een aantal grote plastic jerrycan's benzine wordt op het dak geladen. De benzine is op rantsoen en de bus kan bij de tankstations niet zoveel tanken als de chauffeur graag zou willen.

Vanaf Tana rijden we naar het zuiden (RN 7). De omgeving is schilderachtig. De lucht is blauw met witte wolken. Het land en de huizen zijn rood met groene planten en bomen.

Voor de lunch (weer : stokbrood, smeerkaas, pate en ananas) stoppen we bij een grasveldje langs de weg. In de bergen zien we overal rijstveldjes liggen tussen de rode heuvels. Verder zijn er soms grote erosie gaten (lavaka's) in de bergen te zien.

Op veel plaatsen is te zien dat de mensen lemen stenen uit de grond halen. Van deze stenen wordt een oven gebouwd. Het vuur in deze oven bakt de stenen. Het resultaat zijn de rode huizen die je overal in bergen ziet.

Het panorama om je heen is zo mooi dat je wel na iedere bocht een foto zou kunnen knippen.

Na de lunch rijdt de bus nog een kort stukje, waarna we uitstappen om parallel aan de weg te voet over een wandelpad verder te gaan.

De wandeling duurt maar 1.5 uur en is prachtig. Henk heeft foto's van vorige groepen bij zich die hij bij de mensen langs het pad uit kan delen. Tegen de bergen liggen de rijstveldjes van de mensen.

Na de wandeling stappen we weer in de bus om het laatste stuk naar Antsirabe te rijden (18:30 aankomst).

Vlak voordat we aankomen (in het donker) stoppen we even als er langs de weg speelgoed auto's te koop staan. De auto's zien er erg kleurrijk uit. Ze worden zelf door de mensen van hout gemaakt en voor een paar gulden verkocht.

De stad zit vol met honderden pousse-pousse's ("riksja's").

De douche bij ons op de kamer (Hotel Soafitel) heeft helaas koud water (bij de meeste anderen was dit wel warm).

's Avonds heeft niemand nog zin om ver te gaan om te eten.
Het weer is weer slecht (regen).
De hele groep blijkt vlakbij het hotel te gaan eten bij de 'Zebu philosophe'. Het eten is er het beste van de hele vakantie.
Ik neem een biefstuk dat je zelf op een hete plaat moet braden. Het is een heerlijk stuk vlees. Het enige minpuntje is dat de hele voorraad bier na de eerste bestelling op is.

Om 23:00 uur lig ik pas in bed.