Dag 16: Wandeling Harazgebergte



Om 6:00 uur sta ik op. Het is al licht. Even later ga ik ontbijten met Jan. Vandaag ga ik samen met Jan en een gids (Mohammed) een langere wandeling maken.

Als we vertrekken zit de rest van de groep ook aan het ontbijt. We vertrekken te voet over de weg, richting Hoteib.
Op een gegeven moment gaan we de berg vrij steil omhoog. Na een uur zitten we 330 meter hoger. Hier gaan we even zitten. We lopen nu al hoger dan gisteren. We kunnen kiezen of we via de top van de berg gaan of erom heen lopen. We kiezen voor de top.

fotofotoOnderweg vertelt Mohammad over de gebruiken van Jemen. Zo is het trouwen een dure aangelegenheid voor de bruidegom. Hij is veel geld kwijt aan zijn schoonfamilie en kleding voor de vrouw.

fotoEen dorpje op de berghelling is vrijwel verlaten. De mensen trekken weg uit de arme omgeving en gaan naar Sana'a. Er wonen hier nog maar een paar families. De huizen zijn enorm groot, maar er moet dan ook een complete familie in wonen.

fotofotoEen tijdje later lopen we een dorpje op de top van Jebel Shibam binnen, op meer 2800 meter hoogte, 500 meter hoger dan het startpunt van vandaag. Midden in het dorpje ligt een cisterne. Een paar oude mannen zitten op hun gemak langs het 'pleintje'. Het gaat er hier rustig aan toe.



Aan de rand van de top kunnen we zien hoe we gisteren gelopen hebben. We kijken nu boven op Hoteib.

foto

fotoAan de andere kant van de berg dalen we af. Het is nu lastig lopen, er is geen pad. Een paar keer moet ik gaan zitten om mij een stukje omlaag te laten glijden.

fotofotoEen stuk lager komen we bij een nieuwe dam uit. Hier achter ligt een dorpje met groene velden.

fotofotoVlakbij gaan we lunchen. Ik heb bananen en koekjes bij me.
Als we een tijdje zitten zien we in de verte de mist weer opkomen. Tijd om verder te lopen dus.

We lopen over een onverharde weg en komen zo langs de lunchplek van gisteren. Iets lager dan de weg zien de twee dorpjes liggen waar de rest van de groep vandaag naar toe is gegaan.

Vlak na de lunchplek van gisteren lopen het dorpje in. We steken door en komen na een korte, steile, afdaling bij de verharde weg uit. De weg leidt ons terug naar Manakha. Het is nu helderder weer dan gisteren en we kunnen dan ook veel meer zien.
Als we Manakha binnenlopen hebben we er 18 km opzitten. Het was een geweldige wandeling vandaag.

fotoNa een douche ga ik een boek lezen. Later ga ik mee toepen.
's Avonds is het avondeten weer goed verzorgd. Wel knap dat het personeel dat de hele dag werkt ook 's avonds nog een voorstelling verzorgd. Zelfs 's middags tijdens de lunch geven ze een voorstelling voor de toeristen die langskomen.
Ze vertellen dat het nu erg druk is in Manakha met toeristen.

Als we voor de derde keer dezelfde zang en dans krijgen heb ik wel gezien voordat het einde er is. Voor 22:00 lig ik op mijn bed.

wandeling


de volgende dag