Dag 14: Wadi Sara - Manakha



De afgelopen nacht heb ik zeer goed geslapen. Om 4:00 uur werd ik even wakker in de lakenzak omdat er een koelere wind opstak (de buitentent hebben we weer van de tent afgedaan gisteravond). Nadat ik de slaapzak een stukje over mij heen heb getrokken val ik weer in slaap.

Om 7:00 uur sta ik op. Het ontbijt is even later. Hierbij zie ik een paar insectenbeten op mijn arm. Een beetje bloed komt er uit, maar het jeukt niet. Dagen lager beginnen ze flink te jeuken, niets blijkt tegen deze jeuk te helpen en bij terugkomst in Nederland zal ik ze nog steeds zien zitten.

fotofotoNa het ontbijt kunnen we door de wadi wandelen in de richting waar we vandaag naar toe gaan.
Het is hier overal groen.

fotofotoEr is volop water, dat opgepompt wordt. Er zijn hier ook meer vogels te zien, zoals bijeneters, wouw en neushoornvogels. De hamerkop, die hier ook volop zou moeten voorkomen, zien we niet.

Als de weg zich splitst blijven we wachten op de auto's. Die komen er een tijdje later aan. Natuurlijk kunnen we de rest van de wadi weer op het dak. Vanaf dit punt is de verharde weg in aanleg en zijn flinke stukken al verhard.

fotofotoBij een schooltje (onder een zeildoek) stoppen we even om er te gaan kijken.

fotofotoHet is erg vreemd om kleine kinderen te zien en dat daar dan 2 kleine meisjes tussen zitten die helemaal bedekt zijn (op de ogen na). Ze willen met alle plezier op de foto, maar je ziet alleen de ogen.

fotofotoOp het einde van de wadi komen we door een dieper stuk water. Hier stoppen de auto's en worden ze gewassen.

We gaan allemaal weer in de auto's en de weg gaat weer omhoog, de wadi uit.

foto fotoBoven is een dorpje waar een paar fruitstalletjes staan. Een soort fruit zit er vreemd uit, ik heb het nog nooit eerder gezien. Het smaakt prima, al is het voornamelijk pit.

fotoDe weg loopt nu door de bergen en over een bergrug naar Manakha. Je komt ogen te kort om de uitzichten te zien. Hier ligt het Haraz gebergte.

We logeren bij hotel/funduq Hajjarah (van de broeders Al Agel). Door de grote toeristische drukte is het hotel overvol. We delen de kamer met 4 personen. Volgens Jane lagen hier de vorige keer alleen nog matrassen op de vloer, nu staan er splinternieuwe bedden.

fotoWe lunchen in de Mafradj : Salta met brood. Het is een beetje pittig, maar erg lekker.

Ik loop de stad in. Het is er mistig, je kunt niet ver kijken. Ik koop wat drinken, bananen en snacks in voor de wandeling van morgen.

Op de weg terug kom ik langs een telecom winkel die gesloten is. De winkel erlangs vraagt wat ik wil en als ik naar een internetcafe vraag zeggen ze dat ze de eigenaar wel gaan waarschuwen.
De winkel gaat inderdaad even later open en er is een PC om te internetten. Na 50 minuten moet ik 2000 Rial betalen (meer dan 6 euro). Erg veel, maar ik had niet van te voren gevraagd hoe duur het was. Later hoor ik dat ik veel te veel (een factor 10) heb betaald en dat ik het had moeten weigeren. Jane en Ghanim gaan nog terug om geld terug te vragen, maar dit lukt niet.

Terug in het hotel ga ik het dagboek in de mafradj bijwerken. De mafradj zit vol met qat kauwers. Vooral chauffeurs. Als er meer groepsleden komen ga ik mee domino spelen.
Leonie en Hein-Jan komen terug uit Sana'a.

fotoHet eten is goed en erg divers. Een kleed wordt op de grond gelegd als tafel. Rondom het kleed kunnen we zitten (al dan niet op kussens). Eten gebeurd met de handen. Dit keer zit er eens géén kip bij.

fotofotoNa het eten is er dans en muziek. De muziek klinkt hier best goed. Het publiek wordt gevraagd om mee een rondedans te maken. Dit is niet aan mij besteed.

Op het einde van de avond wordt geprobeerd de ipod van Jan aan de muziekinstallatie aan te sluiten. Dit lukt echter niet.
Met oordopjes in ga ik slapen (22:30).



de volgende dag