Om 7:00 uur sta ik op. Het ontbijt is even later. Hierbij zie ik een paar insectenbeten op mijn arm. Een beetje bloed komt er uit, maar het jeukt niet. Dagen lager beginnen ze flink te jeuken, niets blijkt tegen deze jeuk te helpen en bij terugkomst in Nederland zal ik ze nog steeds zien zitten.
Na het ontbijt kunnen we door de wadi wandelen in de richting waar we vandaag naar toe gaan.
Het is hier overal groen.
Er is volop water, dat opgepompt wordt. Er zijn hier ook meer vogels te zien, zoals
bijeneters, wouw en neushoornvogels. De hamerkop, die hier ook volop zou moeten voorkomen, zien we niet.
Als de weg zich splitst blijven we wachten op de auto's. Die komen er een tijdje later aan. Natuurlijk kunnen we de rest van de wadi weer op het dak. Vanaf dit punt is de verharde weg in aanleg en zijn flinke stukken al verhard.
Bij een schooltje (onder een zeildoek) stoppen we even om er te gaan kijken.
Het is erg vreemd om kleine kinderen
te zien en dat daar dan 2 kleine meisjes tussen zitten die helemaal bedekt zijn (op de ogen na).
Ze willen met alle plezier op de foto, maar je ziet alleen de ogen.
Op het einde van de wadi komen we door een dieper stuk water. Hier stoppen de auto's en worden ze
gewassen.
We gaan allemaal weer in de auto's en de weg gaat weer omhoog, de wadi uit.
Boven is een dorpje waar een paar fruitstalletjes staan. Een soort fruit zit er vreemd uit, ik heb het nog nooit
eerder gezien. Het smaakt prima, al is het voornamelijk pit.
De weg loopt nu door de bergen en over een bergrug naar Manakha. Je komt ogen te kort om
de uitzichten te zien. Hier ligt het Haraz gebergte.
We logeren bij hotel/funduq Hajjarah (van de broeders Al Agel). Door de grote toeristische drukte is het hotel overvol. We delen de kamer met 4 personen. Volgens Jane lagen hier de vorige keer alleen nog matrassen op de vloer, nu staan er splinternieuwe bedden.
We lunchen in de Mafradj : Salta met brood. Het is een beetje pittig, maar erg lekker.
Ik loop de stad in. Het is er mistig, je kunt niet ver kijken. Ik koop wat drinken, bananen en snacks in voor de wandeling van morgen.
Op de weg terug kom ik langs een telecom winkel die gesloten is. De winkel erlangs vraagt wat ik wil en als ik
naar een internetcafe vraag zeggen ze dat ze de eigenaar wel gaan waarschuwen.
De winkel gaat inderdaad even later open en er is een PC om te internetten. Na 50 minuten moet ik 2000 Rial
betalen (meer dan 6 euro). Erg veel, maar ik had niet van te voren gevraagd hoe duur het was. Later hoor ik
dat ik veel te veel (een factor 10) heb betaald en dat ik het had moeten weigeren. Jane en Ghanim gaan nog
terug om geld terug te vragen, maar dit lukt niet.
Terug in het hotel ga ik het dagboek in de mafradj bijwerken. De mafradj zit vol met qat kauwers. Vooral
chauffeurs. Als er meer groepsleden komen ga ik mee domino spelen.
Leonie en Hein-Jan komen terug uit Sana'a.
Het eten is goed en erg divers. Een kleed wordt op de grond gelegd als tafel. Rondom het kleed kunnen
we zitten (al dan niet op kussens). Eten gebeurd met de handen. Dit keer zit er eens géén kip bij.
Na het eten is er dans en muziek. De muziek klinkt hier best goed. Het publiek wordt gevraagd om mee
een rondedans te maken. Dit is niet aan mij besteed.
Op het einde van de avond wordt geprobeerd de ipod van Jan aan de muziekinstallatie aan te sluiten. Dit
lukt echter niet.
Met oordopjes in ga ik slapen (22:30).