De hotelbediende wordt wakker en komt. Hij wekt eerst de militairen en opent dan pas de deur.
Buiten staat nog de militaire pickup truck met M60. Samen met Jan loop ik naar buiten om te gaan
ontbijten. Dit bevalt de militair blijkbaar niet en hij begint te schreeuwen en gebaren, maar we
lopen door.
Een jongen van het hotel gebaart dat we beter kunnen stoppen en hij maakt schietbewegingen. Het
is duidelijk wat zijn advies is. Op dat moment komen de chauffeurs net langs. Ghanim praat/ruziet
met de militair en uiteindelijk lopen we met hun door. De militair blijkt later de baas van het
zootje militairen te zijn.
We ontbijten vlakbij de kruising in een sapjeszaak. Bij een loketje bestellen we broodjes. Dit
zijn broodjes (kort stokbrood) met jam en kaas. Een glaasje thee (chai) bestellen lukt ook nog.
Voor en na komen er meer van de groep, met militaire begeleiding, aan. Omdat het brood niet erg
vult bestellen we er nog een met ei.
Na het eten lopen we terug naar het hotel. In hotel halen we de bagage uit de kamer en zetten
deze in de lobby. Zelf gaan we te voet de oude stad in. De oude stad is niet spectaculair. Wel lig er overal een enorme hoeveelheid afval.
De Amiriya
moskee is
gerestaureerd door een Irakese archeologe (Selma Al-Radi) m.b.v. de Nederlandse ambassade.
We gaan de Amiriya moskee in om rond te kijken. Binnen is het prachtig.
Na het bezoek kan er nog een sapje buiten de moskee gedronken worden. De militairen blijven met hun M60 steeds in de buurt.
We verlaten de stad met een politie escorte. Na Dhamar gaan we richting noorden, naar Sana'a.
Dit is een erg drukke weg. Vlak voor Sana'a stoppen we bij een lokaal wegrestaurant om
te lunchen. Ik neem een frituurkip (een kwart is groot genoeg) met friet, salade en de nodige
sausjes. Bij de sapjesbar in de hoek haal ik een glas sap. Het is allemaal erg lekker. En dan
blijkt de rekening maar 300 R (en ong. een euro) te zijn voor alles samen!
Als we bij Sana'a komen worden Leonie en Jan-Hein afgezet. Zij blijven een paar dagen in de hoofdstad. Ik zit vandaag bij Achmed in de auto. Achmed lijkt dit niet helemaal door te hebben. Hij vertelt vol trots dat hij de enige is die de kortste weg genomen heeft. Hij belt met zijn gsm naar Ghanim en een stuk verderop stoppen we om op de rest te wachten.
Na Sana'a gaan we westwaarts, de bergen in. Bij Shibam (de tweede Shibam tijdens deze reis) stoppen we. Met een paar man/vrouw lopen we naar boven, via een steil pad, naar Kawkaban.
Via een smalle kloof komen bij de vestiging van Kawkaban uit. Een klim van 2590 naar 2900 meter.
Het is dan nog een klein stukje lopen naar de funduq waar we de komende 3 nachten slapen.
Er zit al een groep Duitsers (van Djoser) op de eerste verdieping van de funduq, dus het is een beetje behelpen met de kamers. Wij krijgen de tweede verdieping, met de mafradj. Met 4 personen slapen we in de mafradj. Een mafradj is traditioneel de mannenkamer waar ze qat kunnen kauwen met een mooi uitzicht. Er zijn grote ramen en kussens liggen langs de wand om op te zitten.
Voor het eten spelen we nog een spel domino. Het avondeten wordt door een kok gemaakt en we
eten op de begane grond. Het eten is wel erg veel : Kip, rijst en spaghetti. Koek met honing
is het toetje. Er blijft veel over.
Na het is er een voorstelling van een trommelaar. We gaan in een klein kamertje zitten. Met
muziekcassettes wordt muziek afgespeeld. Later wordt er ook even getrommeld. De cassettes
worden steeds als snel gewisseld. In de te kleine ruimte wordt gedanst. Van de toeristen (er
zitten behalve onze groep ook een aantal Duitsers) wordt verwacht dat ze meedoen, al laat ik
dit aan mij voorbij gaan.
Al voordat het gebeuren afgelopen is vertrek ik.