Dag 25: Trekking : Kang Yatse II (6250 m) - Nimaling BC (5060 m)

Het ontbijt is een half uur later. We verlaten om 2:10 in het donker de camp site met het licht van de hoofdlampen om te lopen. Vandaag staat de hoge klim naar de westelijke top van de Kang Yatse II op het programma. Samen met Dittie en Annelies ga ik mij daar aan wagen. De iets hogere top is alleen voor alpinisten weggelegd en wordt amper beklommen.

Het voordeel van het lopen in het donker is dat je geen flauw idee waar je aan het lopen bent of hoe ver het nog is. Ik zie alleen de verlichte meter voor mij en ongemerkt kom je zo toch een flink stuk verder.

We komen net voor zonsopgang aan bij de rand van de gletsjer. Het begint nu langzaam licht te worden. Even moet de hoofdlamp nog gebruikt worden, maar dan is het licht genoeg.
De gamashen en stijgijzers gaan aan. Het onderbinden van de stijgijzers valt nog niet mee.
De pickel gaat van de rugzak en we gaan aan het touw.

We gaan de steile ijswand op en gaan traverserend naar boven.

De ondergrond van de gletsjer is hard en de stijgijzers hebben goed grip. Later gaat het ademen moeizamer en stoppen we steeds na een paar passen. De top lijkt vlak voor ons te liggen, maar het valt niet mee om er te komen.

Uiteindelijk staan we om 8:40 op een hoogte van 6250 meter, de hoogste plek waar ik ooit geweest ben.

We zitten op de top en eten van het lunch/ontbijt - pakket. Na een dik half uur vertrekken we weer. Het is niet echt warm hierboven....

Op de heenweg liep ik achteraan aan het touw. Nou gaan we omlaag en loop ik vooraan. Dat is wel wennen om niet achter andere mensen te lopen. De sneeuw wordt zachter en je zakt er iets met de schoenen in.
Het spoor van de heenweg is op een bepaald moment verdwenen. We dalen af naar een rotspartij, waar we even rusten (ong. na een uur afdalen).

Nu gaat Kaji weer voorop. En maar goed ook. De sneeuw is papperig en je zakt er soms tot je knieen in. Twee keer moet ik mijn voet weer uitgraven. Kaji probeert de spleten zo veel mogelijk te ontwijken. Soms het is voor hem even prikken met de pickel om de juiste route te vinden. Maar hij leidt ons veilig richting beneden.

We zijn na ong. twee uur dalen weer terug waar de stijgijzers aangingen. Deze kunnen nu weer af. De wandelstokken hadden we op deze plek laten liggen.

De rest van de route terug gaat via een puinhelling. Dit keer met daglicht. Dit lijkt toch nog een behoorlijk lange tijd te duren. De camp site is in de verte te zien, maar dan moeten we nog een flink stuk afdalen.

Het wordt nu wel warmer. De warme jas en trui zijn nu te heet.

Om 12:45 komen we aan op de camp site, waar we hartelijk ontvangen worden.
Meteen wordt er een kop thee aangereikt. Het is nu ook aangenaam warm zonder jas en trui. Op de gletsjer was warme kleding geen overbodige luxe!

We krijgen nog een warme lunch. Een borg met friet en een flink stuk notentaart! En natuurlijk de dagelijkse soep.

De rest van de middag doe ik het rustig aan.

's Avonds krijgen we pasta met groenten te eten. Met warme custard (met rozijnen) na.