We vertrekken om 7:00 na een goed ontbijt met brood en taart.
Na het vertrek verder omhoog door de smalle kloof moet er eerst geklauterd worden.
Een paar keer springen we via rotsen over de waterstroom. Gelukkig is het niet meer de kolkende
massa van gisteren na de onweersbui!
De kloof wordt breed. Nu lopen we op een dun laagje sneeuw (met dank aan de onweersbui van gisteren).
Bij het water is nu oppassen : Sommige rotsen zitten onder een dun laagje ijs.
Ongemerkt lopen we soms over ijs dat verborgen onder de stenen ligt.
Het stijgen gaat nu geleidelijk. Rechts/achter ons is al een flink sneeuwveld/gletsjer te zien.
We nemen een kwartier pauze op 5295 meter voordat we aan de steilere klim beginnen.
De gamashen zijn vanmorgen al meteen aangegaan bij het vertrek.
Dan gaat het recht omhoog over de sneeuw. Het dun laagje sneeuw wordt al snel dikker, maar het loopt zich
prima op deze ondergrond. Van losse stenen heb je zo geen last.
Om 11:00 komen we boven op de Shapodak La pas (5733 m). Voor de dragers is deze klim zwaar.
Op de pas is genoeg tijd om van het geweldige uitzicht te genieten.
Nu gaan de stijgijzers aan om de gletsjer over te steken.
Traverserend gaan we naar een iets lagere pas (al scheelt het maar een paar meter).
We gaan niet aan het touw. Bij een korte, maar steile afdaling is een touw naar beneden gespannen.
Op het middaguur staan we op de tweede pas. Het uitzicht op het klovenlandschap beneden ons is letterlijk en figuurlijk
adembenemend.
We dalen hier steil af. Een stukje over ijs, maar daarna voornamelijk op rotsen/losse rotsplaten.
We stoppen om te lunchen op 5500 m. Hier gaan de stijgijzers en gamashen uit. In het verleden is hier ook wel gekampeerd.
Door de hoogte kregen enkele dragers dan hoofdpijn.
De rest van de middag is het dalen, dalen en nog meer dalen. Het begint redelijk gemakkelijk over nog een stuk
gletsjer en daarna over zachte ondergrond.
Het wordt bewolkt en er vallen een paar spetters regen.
We lopen over een graad, waar we zelfs weer een paar meter stijgen.
En dan weer verder met het dalen, dalen en nog meer dalen. Het laatste stuk is vrij steil. Hier zitten de dragers
langs het riviertje. Even lijkt het erop dat er moeilijkheden zijn om het water over steken, maar dat blijkt niet
zo te zijn.
De zon begint onder weer te schijnen. We waden door de rivier naar de kampeerplek, enkele tientallen meters verderop.
Het water valt erg mee, ondanks de regen die gevallen is.
Uiteindelijk staan we om 16:00 op de camp site (op 4341 m). Er is nog tijd om de spullen (vooral de tenten) te drogen
in de zon.
Het avondeten is lekker en gaat er goed in : Nasi met satesaus en ananas als toetje.