Voor het ontbijt bestel ik weer een pannenkoek. Dit keer komt er een
schaaltje met stukjes fruit (mango en banaan) bij. De nodige
koppen koffie maken het ontbijt compleet.
Vanmorgen is er geen internet of (mobiele) telefoon. Het zal dus
weer even duren voordat er weer nieuws is uit de wereld.
Tot vlak voor het vertrek lees ik een boek op het terras met een mooi uitzicht over de bergen.
De auto wordt ingeladen en we staan om 9:30 klaar om te vertrekken. Maar de gids is er nog niet. Om 10:00 is er nog geen gids. Anna en Yohannes gaan hem tegenmoet rijden.
Het blijkt dat de gids dacht dat we pas om 10:30 zouden vertrekken. Uiteindelijk gaan we rond 10:15.
Het eerste deel van de weg (recht naar
het zuiden) is asfalt. Later is de weg onverhard en hobbelen we langzaam.
De weg komt uit bij de oost-west snelweg. Het is een drukke plaats op
dit kruispunt. We maken een koffiestop ( '
buna' ) (11:40 ?).
De koffie wordt vers gemaakt en is lekker. Ondertussen worden er koekjes en zakjes gerst voor de trekking gekocht. Weten wij veel dat er veel te veel eten en snacks zijn.
Na de koffie rijden we nog 30 km naar het westen. We slaan links af bij pad met heel veel (lava)stenen. Het is dan nog een klein stuk naar de lunch plek, tevens de start van de trekking.
Vlakbij wordt het graan gedorst.
We zitten in een ronde overkapping. De lunch is injera met diverse
soorten hapjes. Het is lekker. Na het eten is er koffie. Voor en na de
lunch komt er een vrouw met een kannetje warm water om de handen
te wassen. Het is allemaal uitstekend verzorgd.
Tijdens de lunch horen we een tik en alle kinderen rennen ineens weg. Het blijkt dat er iemand een steentje tegen een ruit heeft gegooid. Er zit nu een putje in. Yohannes is hier niet bepaald blij mee. De auto's zijn peperduur in Ethiopie. Bij het invoeren moet je 2x de waarde als invoerheffing betalen.
De bagage voor de komende dagen wordt op 3 ezeltjes gepakt. Er gaat nog een lokale gids. Steeds zal tijdens de lunch van ezels (en lokale gids) gewisseld worden.
We wandelen tussen de veldjes door. Vaak door lanen van eucalyptus.
Soms is het lastig om te lopen omdat het pad vol ligt met losse
lavastenen.
De oogst is pas binnen. Regelmatig zie je mensen dorsen of met stro
lopen. Over de velden lopen veel wattled ibissen (NL: Lelibissen). De wandeling is
rustig over vlakke wegen, velden of graslanden.
Vlak voor het einde van de etappe komen we langs een uitzicht (vanaf
de klif). De hutjes waar we slapen liggen vlakbij.
We worden onthaald met water om de handen te wassen. En dan komen
er meteen pannenkoekjes op tafel en wordt er thee geserveerd.
Er zijn 2 slaaphutjes met matrassen op een betonnen verhoging. Een
klein hutje is het toilet. Vanaf het toilet is er uitzicht over het gebied onder
ons. Een derde grote hut is het eethuis en het eten wordt er klaar
gemaakt.
Er blijkt bier en frisdrank te koop zijn. En een biertje gaat er nu wel in.
De 'douchecabine' is wel erg doorzichtig met de palen. Er wordt iets omheen gehangen. Er is een klein beetje water om te wassen. Ik neem natte washandjes wel.
In het eethutje wordt een klein vuur gemaakt. Dat zorgt voor licht (en
warmte). Na zonsondergang koelt het snel af.
In de hut
wordt het wel erg warm en rokerig.
Het avondeten is soep en daarna rijst met kip (en saus). Ook nu komt
er voor en na het eten een vrouw langs met een kannetje water
om de handen te laten wassen.
Na het eten ga ik naar het hutje (20:30) en lees nog wat. Na een paar
hoofdstukken ga ik slapen.
| Statistieken: |  |
|
| Tijd onderweg: | 3:12 uur | |
| Looptijd : | 2:38 uur (> 1 km/uur) | |
| Afstand: | 10.7 km | |
| Gestegen: | 140 m | |
