Met de koffie loop ik naar de incheckbalie van Turkish Airlines. Hier blijkt er al iemand ' in de rij' te staan. Dit is Barbara, een reisgenote. Ada is er ook al.
De balie gaat even later open. Bij het inchecken staat nu een flinke rij. Bij de bagageafgifte is het rustig.
De bagage wordt ingeleverd en dan door naar de veiligheidscontrole. Die is in hal 3 gesloten, daarom door naar hal 2.
Er is gelukkig bijna geen wachtrij. Wel krijgt de tas een extra controle.
De paspoortcontrole via de zelfbedieningspoortjes gaat vlot en dan staan
we in de vertrekhal.
Tijd voor een koffie bij Starbucks. Daarna strek ik nog de benen in de hal.
Bij gate G7 begint het boarden verrassend vroeg. Langs mij blijft de middenrij van 4 stoelen leeg. Hier ga ik dan maar zelf zitten.
De Airbus A330-300 heeft mooie schermen in de stoelen en een grote keuze aan films. We vertrekken ruim op tijd (12:25). De vlucht gaat goed met een leuke film. Het eten (kip) is lekker.
Na een extra rondje boven Istanboel landen we op tijd. De bus brengt ons naar de terminal. Daar is het een flink stuk lopen (15 minuten) naar gate 705 aan de andere kant van het vliegveld. Een grotere afstand bestaat er niet.
Het vliegveld bij de gate is bijna uitgestorven, terwijl het ontzettend druk is aan de andere kant van de terminal. Wifi is er niet.
We boarden ongeveer op tijd met een bus. Het vliegtuig is een moderne Boeing 737-800 met goede stoelen en eigen entertainment.
Iets te laat gaan we de lucht in (20:00). Deze vlucht zit vol. De film die ik kijk valt tegen en ik probeer wat weg te dutten.