Dag 13: Trekking 10: Néguéni – Niansogoni


gmDag 10 gmComplete trekking


Om 5:00 gaat er ergens al een wekker af en word ik wakker.
Pas om 6:30 sta ik op.

Sommige van de crew hebben moeite om wakker te worden na de afgelopen avond.

Het ontbijt is om 7:00. De kokkin is net zoals altijd vroeg actief en heeft alles klaar.

fotoWe vertrekken voor de laatste wandeldag om 7:50. Het is 8 km lopen over een brede weg.
Het is "druk" op de weg met af en toe verkeer. Dat is wennen na heel lang amper iets met een motor gezien te hebben.


fotoWe lopen voorbij het dorp Niansogoni naar een kampement. Er zijn huisjes, maar we slapen (misschien gelukkig?) in de tenten.

Op een veldje liggen de vloeren voor wc gebouwtjes: Een gat met 2 verhogingen om de voeten op te zetten.

We zitten op stoelen onder een afdak.
Na de pauze gaan we omhoog de heuvel op (klim van 333 m tot 468 m). Het pad is niet steil. Het is wel al flink warm. Maar er worden wel erg veel stops ingelast voor een kleine klim.

Boven staan we op een klein plateau bij een grote rots. Er wordt uitleg gegeven over het oude "Troglodyte" dorp van Niansogoni (Troglodyte = grotbewoner) dat hier boven lag. Dit gaf de lokale Wara Wara bevolking een goede bescherming tegen aanvallen andere stammen/dorpen (de senoufou). Rondom liggen rotsblokken bij de rand. Die werden naar beneden gerold als er aanvallers aankwamen via het pad. Een andere route is er niet.

Het pad gaat langs de rand verder. De ruines van lemen huisjes zijn nog te zien. Ze zijn vrijwel verweerd.

foto foto On de overhang van de rots staan goed bewaarde ronde hutjes. Dit zijn de opslagplaatsen voor het voedsel. Er zijn kleine openingen om te voorkomen dan vrouwen naar binnen konden. Alleen kinderen konden door het kleine gat naar binnen.

Een touw is over het pad gespannen als tegen dat we niet verder mogen lopen. De details ben ik vergeten, maar ik dacht dat het te maken had met het inwijdingsritueel van jongens.

Terug bij het kampement nemen we een koud biertje. Dit blijkt eens een Beaufort te zijn. Dit wordt als een premium bier beschouwd t.o.v. de Brakina. Overal staan nog kratten met lege flessen bier.

De lunch is rijst met een groentesaus.

's Middags lees ik een boek en speel mee met Skip-Bo.

's Avonds is er een spaghetti met tomatensaus.
Na het eten was ik mij met een emmer water. Dit kan nu gemakkelijk achter een hutje.

fotoAls laatste avond van de trekking is er live muziek. Twee mannen spelen op een soort xylofoon. De derde man heeft een trom.
Voor mijn (niet muzikale) oren klinkt het al snel saai.

Om 21:00 ga ik de tent in.


de volgende dag