Dag 2: Ouagadougou - Bobo Dioulasso

De bagage ligt al op de band als de stempel in het paspoort binnen is. In de terminal zijn alleen taxi chauffeurs. Het blijkt dat hier niemand anders mag komen.
Buiten staat Ibrahim (de reisleider) ons op te wachten. Er wordt een taxi genomen naar het hotel (Pavillon Vert) in Ouagadougou. De (vooral onverharde) straten zijn nu leeg en het hotel ligt vlak bij. Of beter gezegd: Het vliegveld ligt in het centrum van de stad.

Om 2:30 zijn we bij het hotel. Er wordt een kamer toegekend en er is nog tijd om even te slapen. Ondanks de dunne matrasjes (ik voel de planken in mijn rug) slaap ik nog een paar uur.

Om 8:00 is het ontbijt. Het ontbijt zal deze vakantie voornamelijk bestaan uit (stok)brood met jam. In hotel komt er dan nog een glas vruchtensap bij. De koffie is nescafe. Het lekker om buiten te kunnen ontbijten in een heerlijke temperatuur.

Bij de receptie kan geld gewisseld worden. Tevens kan de rekening van een fles water betaald worden. Grappig is de wisselmethode. Een briefje van 10000 CFA (ca. 15 euro) is te veel om van terug te geven. Daarom wordt het briefje van 10000 eerst gewisseld voor 2 briefjes van 5000. En dan is er wel wisselgeld. Dit zal zo later nog een keer gebeuren.

We nemen taxi's naar het 'busstation' van Rakieta. Dat is meer een grote carport dan een busstation. De bagage wordt gemarkeerd met een strook schilders tape met het ticketnummer. Een eenvoudig maar werkend systeem.

De bus is van een flink formaat, maar er is maar weinig zitruimte. De airco staat aan.
We vertrekken om 10:00 uit Ouagadougou. De bus zet er flink de vaart in.

Bij een politiepost moet iedereen uit de bus om zijn paspoort te laten zien. Een stukje verder kun je dan weer instappen. Omdat een politieagent denkt dat er foto gemaakt is komt er iemand van de groep in de problemen. Het paspoort blijft achter.
Ibrahim heeft een snelle lunch geregeld met fruit en snacks (bv. sesamkoekjes).

Een klein stukje verder is een stad (Boromo). Rondom de bus is het druk met verkopers. Ibrahim gaat met een groepsgenoot terug naar de politiepost. Achteraf horen we dat alle foto's op het geheugenkaartje op een beeldscherm bekeken zijn (en dat duurde even om te regelen). De bus duurt het wachten uiteindelijk te lang en rijdt verder.

Om 16:30 komen we op het eindstation in Bobo Dioulasso aan. Gelukkig is er af en toe contact geweest en weten we dat de ontbrekende mensen al snel komen (met een volgende bus).

In de steeds zijn veel reclameborden te zien voor Orange Money. Dit is een betaalmethode die gekoppeld is aan je telefoon. Met de telefoon kan vervolgens gebankierd worden.

Met taxi's rijden we naar het hotel Villa Rose. Een mooi hotel in een buitenwijk van de stad.
De kamers zien er goed uit en er is zelfs warm water bij de douche. In de tuin is het goed toeven met een koud Brakina biertje.

's Avonds eet ik lasagne. Al vroeg ga ik naar bed. De oordopjes gaan in vanwege het geluid van buiten.