Vlakbij ligt de Namazgâh Moskee of de Grote Moskee van Tirana. Deze moskee is nog niet open,
al lijkt deze aan de buitenkant al klaar te zijn.
Ik ben al vroeg wakker, van uitslapen komt niets terecht.
Om 7:15 sta ik op. Het ontbijt is buiten, waar het al goed warm is.
Het buffet
is redelijk. De cappuccino smaakt heerlijk, jammer dat er maar een kopje inclusief is.
Van 9:00 tot 10:10 krijgen we een korte tour van de reisleider door de binnenstad van Tirana, langs alle hoogtepunten van de stad.
De leerlooiersbrug (‘Ura e Tabakëve’, tanners' bridge) is een Ottomaanse brug uit de achttiende eeuw. Vroeger lag deze over de Lanë rivier en er waren leerlooiers aktief. De rivier is begin vorige eeuw verlegd.
Vlakbij ligt de Namazgâh Moskee of de Grote Moskee van Tirana. Deze moskee is nog niet open,
al lijkt deze aan de buitenkant al klaar te zijn.
We gaan de
voetgangerszone (Shetitorja Murat Toptani) met terrasjes en cafe's in. In het restant van het Fort
van Tirana liggen nu een aantal winkeltjes/terrasjes/restaurants.
De gezellige straat gaat over in een brede voetgangersstraat langs overheidsgebouwen. Een felrood gekleurd gebouw valt nogal op.
De ingang van het Bunk’Art 2 museum ziet er uit als de bekende betonnen
paddenstoel. Het museum zit onder de grond, in de ondergrondse gangen tussen
de overheidsgebouwen (uit de communistische tijd).
Een
kloktoren (Kulla e Sahatit, gebouwd in 1822) hoort natuurlijk ook bij de stad.
Het Skanderberg plein
is het grootste
centrale plein met het historisch museum.
Het is een groot open plein met een
standbeeld van Skanderberg.
Skanderberg
is een nationale held. Nadat hij een militaire opleiding van de Ottomanen gekregen
had, gebruikte hij zijn kennis tegen de Ottomanen.
Reja "The Cloud" lijkt op een speeltoestel voor kinderen. Dit kunstwerk is gebouwd door Sou Fujimoto.
Vlak voor een piramide
hangt de vredes klok. Deze is gegoten van 20000 kogelhulzen, die in 1997 door
kinderen zijn verzameld.
De
Piramide van Tirana is in verval. Hekken staan om het gebouw om te voorkomen dat
er op loopt (dat mocht een paar jaar geleden nog wel).
Het gebouw was ooit bedoeld als museum voor de nalatenschap van de communistische leider Enver Hoxha.
We steken de Lanë rivier over. Dit is nu een stinkende rivier, maar stroomt nog wel.
De tour eindigt bij de
van de "Resurrection" kathedraal (geopend
in 2012) van de
Albanees-Orthodoxe Kerk. De kerk is een modern gebouw met binnen mooie muurschilderingen.
De stoplichten in de stad zijn erg modern. De seconden tikken af, maar ook de hele paal heeft een streep van ledverlichting in de kleur van het stoplicht.
De liefhebbers kunnen daarna nog naar het
nationaal historisch museum
Aangezien een museum niet mijn ding is, loop ik met een drietal anderen richting een grote supermarkt
in het grote Toptani Shopping Center. Onderweg blijven we een tijdje 'hangen' bij een gezellig en druk terras.
De cappuccino gaat er met de warmte wel weer in.
Bij de supermarkt heb ik nog net genoeg geld voor een zakje met nootjes. Dat is voor vanmiddag onderweg als er geen tijd is om iets te eten.
Om 11:30 ben ik terug bij het Vila 60 hotel (in de airco). Ik trek mij om en bestel met het laatste muntje van 100 Lek nog
een cappuccino. Later zal ik thuis nog zo'n muntje van 100 Lek vinden tussen de euromunten...
Het busje dat ons om 12:30 naar het vliegveld van Tirana brengt is mooi op tijd. Het is druk op de weg. Onderweg zijn 2 ongelukken
te zien, waarbij 1 kleinere auto op de kop ligt.
Na een half uur rijden zijn we dan bij de vertrekhal.
De rij bij de incheckbalie valt niet tegen en na een klein half uur heb ik mijn instapkaarten.
De rij voor de veiligheidscontrole is lang en het gaat langzaam. Gelukkig gaat er vlak voor mij een derde rij open en kan ik vrij snel doorlopen. Dat is dan weer mazzel hebben.
De paspoortcontrole gaat vlot, waarna ik in de vertrekhal ben. Achter in de hal kan een baguette (lijkt op een panini hier) een een cappuccino te krijgen is. Dat is de lunch van vandaag. Hier kan weer alles in Euro betaald worden.
De boarding begint iets te laat (op het bord staat nog wel "on time'). We vertrekken ook iets te laat (15:25). Onderweg is er een zakje zoutjes en een cola.
De landing op het vliegveld van Wenen is redelijk op tijd (16:40). Helaas zit ik op rij 20 en duurt het even voordat ik uitgestapt ben. Bij de paspoortcontrole staan langere rijen. Ik kan bij een paar groepsgenoten gaan staan en steek dan schuin over naar de rij voor EU-paspoorten. Daarna gaat het rennend door de terminal richting terminal F (hetzelfde gebouw). Bij de ingang van de terminal staat een rij voor de paspoortcontrole. Ik heb dan nog 10 minuten tot de boarding tijd. Volgens de beveiligers gaat dat nog lukken en dat blijkt inderdaad zo te zijn. De rij valt mee door vele banden die open zijn.
Dan gaat het rennend door de terminal, langs de winkels, naar de gate F17. Dan heb ik zelfs nog 5 minuten marge over.
Het vliegtuig naar Düsseldorf gaat stipt op tijd (17:55). De mensen langs mij hebben ook haast gehad en het vliegtuig
nog net gehaald.
Onderweg kies ik voor de (zoete) reep en een cola (ik moet nog een tijdje wakker blijven).
De landing is op tijd (19:10) op het vliegveld Düsseldorf.
Dit keer ben ik snel uit het vliegtuig. Maar nu duurt
het lang voordat de bagage eindelijk op de band terecht komt. Het is ook erg druk in de aankomsthal.
Als ik op de halteplaats van de shuttlebus naar parkeerplaats P24 kom is er nog 10 minuten wachttijd. Het wordt wel al snel drukker. Gelukkig is er weer een grote bus (de mensen voor P26 passen waarschijnlijk niet in de kleine shuttlebus).
De bus van 20:00 brengt mij naar de auto. De spullen gaan in de auto en de navigatie op de telefoon wordt aangezet.
Onderweg tank ik nog langs de snelweg (de Super 95 langs de autobahn blijkt later nog duurder dan in Nederland te zijn).
Rond 21:15 kom ik in Melderslo aan.
Ik krijg later op de avond nog een SMS'je dat de groep die naar Amsterdam vloog ook aangekomen
is.