Om 6:30 sta ik op. Het ontbijt (een zeer goed buffet) is van 7:00-8:00.
De dag begint met een stadswandeling van een uur door Gjakova. De stad is opgeknapt in de oorspronkelijke stijl. De oude bazaar is dus niet oud, maar wel herbouwd in dezelfde stijl.
We gaan de Hadum Moskee in.
We lopen langs de kloktoren terug naar het hotel.
De bagage gaat in de auto. We rijden eerst nog verder weg van de bergen, naar de stad Prizren.
Onderweg stoppen
we bij een oude Ottomaanse brug, de Terzijski Bridge.
We lopen een keer op en neer over deze brug.
De rit gaat door naar Prizren.
In deze stad krijgen we een korte rondleiding. Met de vele terrasjes heeft de stad
een gezellige uitstraling.
Politie bewaakt de kerk "Our lady of Ljevis". Foto's van de kerk zijn verboden.
Na de rondleiding lopen we met een groepje naar het Fort van Prizren.
Het is een middeleeuws fort dat ooit als hoofdstad van het Servische rijk diende.
Er is een klein museum op het binnenterrein.
We ontmoeten elkaar weer op het pleintje met een geel toeristentreintje (dat er dan niet meer staat).
We rijden nu een stukje terug en nemen een afslag naar Rahovec, een Servische enclave.
Dit is een wijnstreek ( Stone Castle is een groot wijnbedrijf) en we bezoeken een wijnbedrijf
van een familie. De hapjes staan al klaar op de tafels.
We beginnen met een witte wijn te proeven. Daarna volgen 2 rode wijnen.
De sterkere brandewijn wordt hierna geserveerd. Deze wordt gevolgd door een drietal likeuren.
De likeuren smaken lekker en ik koop een kersenlikeur en notenlikeur.
We gaan hier ook lunchen. Het smaakt zeer goed. Er wordt een wijn naar keuze bij geserveerd.
Met de nodige alcohol in de maag rijden we richting de bergen.
De culturele dag wordt afgesloten met een bezoek aan het
Decani klooster. Dit
klooster wordt (zwaar)
bewaakt door KFOR
(in dit geval Oostenrijkse militairen). We moeten ons paspoort inleveren om door te mogen lopen.
De kerk ziet er van buiten mooi uit (
fotoalbum fresco's,
fotoalbum kerk).
We mogen geen foto's maken van de binnenkant. Er is blijkbaar misbruik
van gemaakt in het verleden. Hoe dat kan snap ik dan weer niet (en de foto's staan met veel detail op internet).
Hier zijn de muren bedekt
met prachtige fresco's. Deze zijn nooit gerestaureerd, maar zien er nog goed uit.
We rijden nu naar de stad Peja.
In Peja gaan we het busje wisselen om de bergen in te kunnen
rijden. Peja is de woonplaats van onze lokale gids. Hij geeft een korte rondleiding door de stad en trakteert ons op een
drankje (een flesje Peja bier voor mij) op een terras.
Nu gaan we echt de bergen in en rijden de Rugova Gorge in.
De eerste outdoor attracties zijn al snel te zien: Lange ziplines. Na een kwartier is er een korte stop bij een waterval. Er begint een wandelpad en we
lopen er een stuk in, tot aan de rivier. Via de rotsen kun je dan de rivier naar de waterval volgen, maar hier ontbreekt
de tijd voor.
De weg gaat verder slingerend omhoog. Langs de weg zijn prachtige guesthouses te zien.
De bus neemt een afslag
en rijdt verder omhoog. Het is ondertussen al bijna donker geworden.
In een klein dorp Reka e Allages (de weg lijkt hier op te houden) komen we aan bij ons guesthouse Ariu (20:00). Het grote huis ligt er prachtig.
We slapen in kamers met 3 stapelbedden. De ruimte boven het onderste bed lijkt erg laag, maar het blijkt toch
mee te vallen (lees: Ik stoot mijn hoofd niet tijdens de nacht).
De eetkamer blijkt ook woonkamer te zijn, waar de kinderen televisie kijken.
Het avondeten begint met een bord goed gevulde soep. Na dit bord heb ik eigenlijk al genoeg gegeten. Daarna volgen nog
de nodige andere gerechten. Er is een fles wijn van de wijnproeverij afgelopen middag. Ook staat er een flesje grappa.
Ik lig weer vroeg in bed (22:00) en slaap erg goed deze nacht.