Met een aantal lopen we om 10:00 naar Juan Valdez voor een laatste kop koffie. Ik kies dit keer voor een Nevado.
Met een aantal lopen we om 10:00 naar Juan Valdez voor een laatste kop koffie.
Ik kies dit keer voor een Nevado.
Terug in het hotel kleed ik mij om voor de terugreis.
Om 11:30 houdt Marion een laatste toespraak. We krijgen allemaal een klein aandenken. En nog een boeklegger met een wijze spreuk.
En dan begint de lange terugreis. Met de koffers naar Plaza de San Diego en dan met de bus naar het vliegveld (10:50).
Er is op het vliegveld nog tijd genoeg voor koffie (Juan Valdez) en een broodje (Subway).
De vlucht vertrekt iets te laat om 14:45.
We landen om 14:45 op het El Dorado vliegveld van Bogota.
Een bus brengt ons naar de internationale terminal. Eerst worden er briefjes geregeld zodat we geen uitreisbelasting hoeven te betalen.
Het inchecken gaat vlot met een machine. Maar dan begint het grote wachten bij de bagage afgifte. Dit duurt eindeloos. Helemaal als de priority lane en een grote familie veel balies in beslag nemen.
Een half uur voor het boarden heb ik mijn bagage afgeleverd (17:30).
Dan snel door de security en paspoortcontrole. Hier zijn gelukkig geen wachtrijen.
Ik koop nog snel een koptelefoon voor in het vliegtuig en ga dan door naar de gate.
We vertrekken nu ook weer te laat (19:45), terwijl we al geen tijd meer hadden in Parijs om over stappen.
Vanmorgen was er een e-mail van een wijziging in de dienstregeling, waardoor de vlucht later is gezet op 19:10. Air France in Parijs zou gewaarschuwd worden, maar daar zullen we weinig van merken...
Nu heb ik een raamstoel achter het schot. De benen kan ik niet strekken en de knieen doen pijn 's nachts. Slapen lukt niet echt.